Jak się zachować, gdy spotkamy w górach wilka?
Wyobraźcie sobie, że właśnie rozbijacie obóz. Wybraliście się z grupą przyjaciół w góry. Nocami temperatura na terenach górskich znacznie spada. Bardzo często można napotkać porywiste wiatry. Jednak można napotkać coś, co jeszcze bardziej nieprzyjemne i groźne. Co, jeśli w oddali zauważycie kilka par świecących w mroku oczu? Scena może przypominać niektóre zdarzenia znane z horrorów. Co powinniście zrobić w takiej sytuacji? Poniżej opiszemy, w jaki sposób ludzie powinni się zachować, gdy napotkają wilka w górach.
Mimo wszystko nie przejmujcie się na zapas, ponieważ spotkanie z wilkiem jest niezwykle rzadkie. Pomimo tego, że zamieszkują tereny wyżyn i gór, raczej unikają ludzi. Wilki preferują życie w stadzie. Zwykle trzymają się z daleka od ludzkich zabudowań i żyją głęboko w lasach. Co więcej, nawet wilk, który napotka ludzi, nie zawsze atakuje. Okazuje się bowiem, że wcale nie są do nas nastawione negatywnie. Preferują polować na mniejsze zwierzęta ze względu na zapach ich mięsa.
Co powinienem zrobić, kiedy spotkam wilka w górach?
Zachowanie wilka może być podobne do tego, które znamy z przykładu naszych domowych czworonogów. Typowe warczenia, zadzieranie głowy i pokazywanie kłów może być indykatorem ewentualnego ataku. Takie zachowania ze strony wilków są jednak rzadkością. Najlepszym rozwiązaniem zgodnie ze zdaniem ekspertów jest nie tylko zachowanie spokoju. Podczas napotkania agresywnego wilka dobrym sposobem jest zachowanie kontaktu wzrokowego. Zwierzęta tego pokroju chętnie polują na łatwe ofiary. Dlatego sprawdzają, czy wykazujemy strach, zanim zaatakują.
Obserwuj wilki uważnie podczas wycofywania się. Jeśli nadal będą wydawać się agresywne i zaczną się zbliżać, następnym krokiem jest pokazanie wilkowi alfa, że nie jesteś bezbronnym zwierzęciem. Możesz rzucać kamieniami lub innymi ciężkimi przedmiotami, krzyczeć i dynamicznie wymachiwać rękoma. Najedzony wilk prawdopodobnie nie zada sobie dostatecznie dużo trudu, aby ryzykować swoje życie. Zwierzęta te najczęściej atakują po to, aby zdobyć pożywienie. Dlatego nie lubią ryzykować starcia z ludźmi, gdyż nie znajdujemy się na liście łańcucha pokarmowego znanego przez dzikie zwierzęta.